Opublikowany przez: Mela134
Według badań OBOP-u co dziesiąta osoba miała kontakt z osobą molestowaną w dzieciństwie. Nie chcemy jednak popadać w paranoję i obawiać się wrzucenia do sieci choćby najbardziej niewinnego zdjęcia naszego dziecka, obawiając się, że będzie ono wykorzystane przez pedofila.
Co uznajemy za molestowanie?
Kontakt podczas którego zostały przekroczone granice intymności oraz poczucie bezpieczeństwa. Kiedy dziecko poprzez kontakt zostało wykorzystane do wywołania podniety seksualnej lub jej zaspokojenia. Aby osiągnąć tak niecne skutki dorosły:
Jak możemy stwierdzić, czy dziecko jest molestowane?
Otarcie narządów płciowych, piersi oraz brzucha, ból okolic intymnych oraz nietypowa wydzielina z narządów rodnych to objawy fizyczne widoczne dopiero po wnikliwej obserwacji. Zazwyczaj wychodzą one na światło dzienne dopiero, gdy nabieramy podejrzeń, że dziecko jest molestowanie i pod tym kątem je obserwujemy. U molestowanego dziecka pojawia się wiele objawów psychicznych jak:
Jak powiedzieć dziecku o zagrożeniach, które na niego czyhają?
Ważne jest, aby wykształcić w dziecku pewność siebie, która pozwoli mu na zdecydowane wyrażanie swojego sprzeciwu. Niech wie, że może odmówić wykonania czegoś, co w jego rozumieniu jest niewłaściwe lub wzbudza w nim lęk czy wstyd. Sposób rozmowy powinien być jednak zależny od wieku dziecka. Dziecku w wieku przedszkolnym nie powiemy o zjawisku pedofilii bo tego nie zrozumie. Tematy dotyczące sfery seksualnej też nie maja sensu. W tym okresie przekazujemy tylko proste komunikaty jak:
Dziecko w wieku szkolnym ma już świadomość, że posiada miejsca intymne, które ukrywa przed innymi. Pierwsze rozmowy o seksie ułatwiają zdecydowanie poinformowanie dziecka, że są ludzie którzy krzywdzą dzieci seksualnie. Dziecko musi wiedzieć, że gdy ktoś chce zbliżyć się do niego fizycznie i dotykać go w miejsca intymne, powinno powiedzieć nie i próbować wezwać pomoc.
Jak pomóc dziecku?
Gdy doszło już do najgorszego, pohamujmy swoje nerwy. Teraz najważniejsze jest dziecko. Nie obwiniajmy go i krytykujmy. Nie zmuszajmy go też do wielokrotnego opowiadania o tym, co się stało. Nie rozdrapujmy bolesnych wspomnień. Zgłośmy się niezwłocznie na policję. Także poszukajmy pomocy w istniejących fundacjach. Skorzystajmy z pomocy specjalistów: psychologów i psychiatrów.
ZOBACZ RÓWNIEŻ:
Internet – korzyści i zagrożenia>>
Dziecko w sieci – jakie zagrożenie niesie za sobą internet?>>
Pokaż wszystkie artykuły tego autora
Patrycja Sobolewska 2016.05.12 09:42
oj starszne to jest ;/
gocha2323 2016.05.06 11:34
dziecko trzeba uczulić na to, aby nie rozmawiało z obcymi osobami a tym bardziej nie szło z taką osobą na spacer!
Nie masz konta? Zaloguj się, aby pisać swoje własne artykuły.